نهتنها خود خدا و نهتنها پیامبر خدا صلی الله علیه و آله به غیر خدا قسم میخوردند ـ که شواهد آن در بخشهای قبل بیان شد ـ بلکه صحابه بزرگ پیامبر خدا نیز به غیر خدا قسم میخوردهاند. امام علی علیه الاسلام در خطبههای نهجالبلاغه مکرر به غیر خدا و به جان خود قسم یاد میکند[۱] و حتی اهل سنت این مسئله را از خلیفه اول نیز نقل کردهاند.[۲] آیا وهابیان که این قسم را موجب شرک میدانند از آنها دانشمندتر بودهاند؟! آیا مخاطبان علی علیه الاسلام در خطابههای او نباید او را نهی از منکر میکردند و از این شرک بزرگ یا کوچک بازمیداشتند؟!
[۱] نهج البلاغه محمد عبده، خطبه هاي ۲۳، ۲۵، ۵۶، ۸۵، ۱۶۱، ۱۶۸، ۱۸۲ و ۱۸۷ و نامه هاي ۶، ۹ و ۵۴٫
[۲] موطأ امام مالک «همراه با شرح زرقاني»، ج ۴، ص ۱۵۹٫
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.
لطفا پاسخ را به عدد انگلیسی وارد کنید:
جهت نشر معارف اعتقادی اسلام، هر گونه کپی برداری بلامانع می باشد گروه دینی اعتقادی مُهتَد