ماشین تصادفی را به صافکاری میبرند و میکوبند. هر چه محکمتر میکوبند به صاف و صیقلی شدن نزدیکتر میشود. اگر او را نکویند خریداری نخواهد داشت و قیمتی به پایش نمیدهند. ظاهر آن ضربه است و کوبیدن اما باطن آن لطف است و کامل شدن.
روح آلوده ما ماشین اوراقی است، خدا صافکار است و بلایای طبیعی کوبههایی است که برای بهتر شدن حال ما بر پیکره ما وارد میشود. گاهی راهی غیر از کوبیدن باقی نمیماند! «برای بندهای در نزد خدا درجه و رتبهای باشد که از طریق عملش به آن درجه نمیرسد، پس خداوند او را به بلا و مصیبتی در بدن و یا مال و یا مصیبت فرزند مبتلا میسازد تا اگر صبر و تحمل نماید خداوند او را به آن درجه برساند» (بحارالانوار، ج۶۸، ص۹۴).
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.
لطفا پاسخ را به عدد انگلیسی وارد کنید:
جهت نشر معارف اعتقادی اسلام، هر گونه کپی برداری بلامانع می باشد گروه دینی اعتقادی مُهتَد