شفاعت نوعی وساطت است که شخص گنهکار بهواسطه آن در قیامت از عذاب الهی نجات مییابد. این واژه از ماده «شفع» به معناي جفت، در مقابل «وتر» به معناي طاق، گرفتهشده است بنابراین در شفاعت لازم است دو چیز به هم ضمیمه شوند و جفت گردند و در کنار هم قرار گیرند. این دو عبارتاند از:
جایگاه باعظمت شفاعت کننده؛
و شایستگی و لیاقت شفاعت شوند؛
بنابراین نه هرکسی شایسته شفاعت کردن است و نه هرکسی شایسته شفاعت شدن.
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.
لطفا پاسخ را به عدد انگلیسی وارد کنید:
جهت نشر معارف اعتقادی اسلام، هر گونه کپی برداری بلامانع می باشد گروه دینی اعتقادی مُهتَد