هرچند در میان روضههای بی سند و سست ما، گاهی چهرهای زبون از امام حسین علیهالسلام به تصویر کشیده میشود و گاهی درخواستهایی مثل طلب آب از ناحیه آن حضرت، نسبت به دشمن، مطرح میشود؛ اما آنچه مسلم است این است که امام حسین در کربلا درخواستی از دشمن داشت که تماماً خبر از عظمت روح بزرگ آن حضرت میدهد. روز تاسوعا امام حسین علیهالسلام برادر خود عباس علیهالسلام را به سمت دشمن فرستاد تا جنگ را یک روز به تأخیر اندازند و روز عاشورا اقدام به جنگ کنند؛ در باب دلیل این تنها درخواست از دشمن فرمود: «خدا میداند که من نمازخواندن برای او و تلاوت کتابش را دوست دارم»![۱] او میخواست یک روز دیگر در این دنیا باشد تا نماز بخواند و قرآن تلاوت کند. آری نماز و قرآن محبوب امام محبوب ما بودهاند و این روا نیست که محبوب محبوب ما، محبوب ما نباشد!
[۱] لهوف سید بن طاووس، ص ۸۹٫
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.
لطفا پاسخ را به عدد انگلیسی وارد کنید:
جهت نشر معارف اعتقادی اسلام، هر گونه کپی برداری بلامانع می باشد گروه دینی اعتقادی مُهتَد