وقتی بدهی طلبکاری را میدهیم منتی بر سرش نداریم زیرا «حق» خودش را دادهایم. وقتی نفقه خانواده خود را میپردازیم نیز عمل به وظیفه میکنیم و منت نداریم چون «حق» آنها را به خودشان بازگرداندهایم. وقتی دستمزد کارگری را به او میدهیم هم همینطور است. ما در هیچیک از این موارد لطف نکردهایم بلکه به تکلیف و وظیفه خود عمل کردهایم.
حال وقتی به نیازمند میبخشیم یا دست محروم را میگیریم به او لطف کردهایم؟! پاسخ قرآن منفی است! نیازمندان و محرومان در اموال ما «حق» دارند (معارج: ۲۴-۲۵). ما حق آنها را به خودشان میدهیم و بهنوعی وظیفه عمل میکنیم. این روزهای کرونایی بیش از هرروز دیگری باید در خارج کردن این حق از اموال خودمان دقت کنیم.
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.
لطفا پاسخ را به عدد انگلیسی وارد کنید:
جهت نشر معارف اعتقادی اسلام، هر گونه کپی برداری بلامانع می باشد گروه دینی اعتقادی مُهتَد