در صدر اسلام که بسیاری از مسلمین همچنان به سنتهای قبل از اسلامی عادت داشتهاند گاهی قسم به بتها و مظاهر شرک گذشته میخوردند به همین دلیل است که در روایت واردشده است: «مَنْ حَلَفَ فَقالَ فِي حَلْفِهِ بِاللاّت وَالْعُزّي، فَلْيَقُل: لا اِلهَ اِلاّ الله؛ هر کس سوگند ياد کند و در آن بگويد به لات و عزي سوگند، فوراً بگويد: لااله اِلاّ الله»[۱] ازاینجا معلوم میشود بازار قسم خوردن به غیر خدا داغ بوده است! حال در این میان اگر از پیامبر خدا نقل شود که «هر کس به غير خدا سوگند ياد کند، براي خدا شريک قرار داده است».[۲] نباید آن را مطلق تصور کرد و قسم خوردن به مقدسات الهی را نیز ـ که در قرآن و سیره پیامبر رواج داشته است ـ مساوی با شرک قلمداد نمود! اگر اینگونه باشد سوره شمس که ۹ قسم به غیر خدا در آن وجود دارد ـ نعوذبالله ـ شرکآلود خواهد بود!
[۱] سنن نسائي، ج۷، ص۸٫
[۲] السنن الکبري، ج ۱، ص ۲۹٫ نقل از صحيح مسلم و سنن نسائي، ج ۷، ص ۷۷٫
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.
لطفا پاسخ را به عدد انگلیسی وارد کنید:
جهت نشر معارف اعتقادی اسلام، هر گونه کپی برداری بلامانع می باشد گروه دینی اعتقادی مُهتَد