از بخشهای قبل بهروشنی نمایان شد که نذر کردن برای بتها ـ که در عصر جاهلیت رایج بوده و عملی مشرکانه است ـ با نذر کردن برای اولیاء خدا ـ که در میان مسلمانان رایج است و عملی موحدانه است ـ از جهات ذیل تفاوت دارند:
اولاً بتپرستها به نیت تقرب به بتها نذر و قربانی میکردند اما مسلمانان به نیت بهرهمند شدن اولیاء دین و متعلقات ایشان ـ مثل زوار و مشاهد مشرفه ـ این کار را میکنند؛
ثانیاً مسلمانان در این عمل قصد تقرب به خدا دارند نه قصد تقرب به اولیاء خدا به خلاف بتپرستان که قصد تقرب به بتها داشتهاند؛
ثالثاً بتپرستان با این کار بتها را عبادت میکردهاند زیرا با اعتقاد به ربوبیت آنها در مقابلشان کرنش انجام میدانند اما مسلمین با این کار خدا را عبادت میکنند زیرا اعتقاد به ربوبیت و استقلال اولیاء خدا ندارند و در حقیقت کار آنها خضوع، خشوع و کرنش در مقام ذات الهی است.
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.
لطفا پاسخ را به عدد انگلیسی وارد کنید:
جهت نشر معارف اعتقادی اسلام، هر گونه کپی برداری بلامانع می باشد گروه دینی اعتقادی مُهتَد