یهود و نصاری تنها روی قبر پیامبران مسجد نمیساختند بلکه به بیان همین روایاتی که گذشت قبور پیامبران را مسجد و «محل سجده» قرار میدادند! این یعنی آنها قبر انبیاء را مانند بتی تصور میکردند و بجای نماز و عبادت و نیایش در مقابل حضرت حق و آنچنان که او خواسته است در مقابل این قبرها به عبادت میپرداختند. به همین دلیل است که در ادامه یکی از این روایات که قبلاً نقل شد از حضرت رسول صلیالله علیه و آله نقلشده است که فرمود: «بار الها قبر مرا، بتى كه مورد عبادت قرار گيرد، قرار مده.»[۱] بنابراین آنچه حرام است «عبادت قبر پیامبر» و محل سجده قرار دادن آن است نه «عبادت خدا بر روی قبر پیامبر» و مسجد ساختن در آن مکان برای عبادت خدا (دقت کنید) در بخشهای بعد این مطلب بیشتر توضیح داده میشود.
[۱] مسند احمد ج ۳ ص ۲۴۸
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.
لطفا پاسخ را به عدد انگلیسی وارد کنید:
جهت نشر معارف اعتقادی اسلام، هر گونه کپی برداری بلامانع می باشد گروه دینی اعتقادی مُهتَد