تکبر در مقابل ولی خدا و نپذیرفت مقام و جایگاه متعالی او انحراف بزرگی است که شیطان را از درگاه قرب الهی دور کرد. این طرز تفکر امروزه در میان وهابیت دیده میشود و باید ریشههای تاریخی آن را در صدر اسلام جستجو کرد. روزى معاويه همين كه صداى مؤذن را كه شهادت به رسالت پيامبر گرامى صلىاللهعليهوآله مىداد شنيد، بهصورت اعتراض گفت: «اى فرزند عبداللّه، همّت بلندى داشتى، به كمتر از اين كه نامت كنار نام خدا بيايد، رضايت ندادى!»[۱] امروز هم کسانی که تکریم و تعظیم پیامبر خدا صلیالله علیه و آله و اهل بیت معصومین علیهم السلام را برنمیتابند و به بهانه شرک با آن مبارزه میکنند به نوعی سر همین سفره نامبارک نشستهاند.
[۱] شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد، ج ۱۰، ص ۱۰۱
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.
لطفا پاسخ را به عدد انگلیسی وارد کنید:
جهت نشر معارف اعتقادی اسلام، هر گونه کپی برداری بلامانع می باشد گروه دینی اعتقادی مُهتَد