۵۸٫ تنها موجود بینیاز مقدمه در مقالات قبل روی نتیجه برهان امکان و وجوب تمرکز کردیم و درواقع بر دو نکته تأکید نمودیم؛ ابتدا اینکه این برهان «وجود واجبالوجود» را اثبات میکند نه تمامی صفات و ویژگیهای آن را و دیگر اینکه درعینحال «بینیازی این موجود» نیز امری مسلم است همانطور که نیازمندی ممکنالوجودها امری غیرقابلانکار است. بنابراین میتوان گفت بر اساس نتیجه برهان امکان و وجوب موجودات به دودسته تقسیم میشوند: موجودات نیازمند یا همان ممکنالوجود و موجود بینیاز یا همان واجبالوجود و بهعبارتدیگر «بینیاز منحصر در موجود واجبالوجود است و هر چیزی بهغیراز آنکه تصور شود موجودی نیازمند است.» اینک در این مقاله این نتیجه را از زبان گویای قرآن کریم خواهیم شنید. خدا تنها موجود بینیاز خداوند متعال میفرماید: «یاَیُّهَا النّاسُ اَنتُمُ الفُقَراءُ اِلَی اللّهِ واللّهُ هُوَ الغَنِیُّالحَمید: ای مردم شما موجوداتی نیازمند به خدا هستید درحالیکه خداوند تنها موجودی است که بینیاز و ستایششده است.» بر اساس این آیه شریفه «الله» تنها موجودی است که بینیاز است درنتیجه هر موجودی غیر از او دارای نوعی نیاز خواهد بود و این دقیقاً همان نتیجه است که برهان امکان و وجوب ما را به آن میرساند. به تعبیر دیگر اگر در کتب فلسفی از تعبیر واجبالوجود و ممکنالوجود استفادهشده است در قرآن کریم از تعبیر فقیر و غنی استفاده گردیده است، فقیر قرآنی همان ممکنالوجود فلسفی و غنی قرآنی همان واجبالوجود فلسفی است و همانطور که بر اساس برهان فلسفی بینیازی منحصر در موجود واجبالوجود است بر اساس آیه شریف قرآن نیز بینیازی منحصر در «الله» جلجلاله است درنتیجه میتوان گفت الله در قرآن کریم همان واجب الوجوب بینیازی است که در فلسفه مطرح گردیده است. نتیجه طبق آیه ۱۵ سوره فاطر تنها موجود بینیاز «الله» جلجلاله است و غیر از تمام موجودات نیازمند هستند. این نکته به لحاظ فلسفی کاملاً قابلاثبات است زیرا هر موجود غیر از خداوند متعال که واجبالوجود و بینیاز است ممکنالوجود و نیازمند است.
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.
لطفا پاسخ را به عدد انگلیسی وارد کنید:
جهت نشر معارف اعتقادی اسلام، هر گونه کپی برداری بلامانع می باشد گروه دینی اعتقادی مُهتَد